افزودن لینک به بیو اینستاگرام شما می‌تواند راهی عالی برای ارائه اطلاعات اضافی، تبلیغ وب سایت یا وبلاگ شما، یا هدایت فالوورها به پلتفرم ها یا محتوای دیگری باشد که می خواهید به اشتراک بگذارید. در حالی که اینستاگرام لینک های قابل کلیک در زیرنویس ها یا نظرات را مجاز نمی داند، می‌توانید آنها را در بخش بیو خود قرار دهید.

1. برنامه اینستاگرام را در دستگاه تلفن همراه خود باز کنید و با ضربه زدن بر روی نماد نمایه در گوشه سمت راست پایین به صفحه نمایه خود بروید.
2. روی دکمه “ویرایش نمایه"، که درست در زیر تصویر نمایه و شرح بیوگرافی شما قرار دارد، ضربه بزنید.
3. در قسمت “وب سایت"، آدرس وب سایت یا صفحه ای را که می خواهید به آن پیوند دهید وارد کنید. مطمئن شوید که آدرس کامل، از جمله “https://“ یا ” http://“.
4. پس از وارد کردن URL، روی علامت تیک یا دکمه “انجام شد” ضربه بزنید تا تغییرات خود را ذخیره کنید.
5. همچنین می‌توانید با استفاده از خدماتی مانند Linktree یا Lnk.Bio پیوندهای اضافی اضافه کنید، که به شما امکان می‌دهد یک صفحه فرود با چندین پیوند ایجاد کنید که از طریق یک URL در بیو شما قابل دسترسی باشد.
6. برای انجام این کار، با یکی از این سرویس‌ها یک حساب کاربری ثبت نام کنید و دستورالعمل‌های آن‌ها را برای پیوند دادن آن به بیو اینستاگرام خود دنبال کنید.
7. هنگامی که حساب Linktree یا Lnk.Bio خود را راه اندازی کردید، URL ارائه شده را کپی کرده و آن را در قسمت “وب سایت” بیو اینستاگرام خود جایگذاری کنید.

به یاد داشته باشید که بایوس اینستاگرام دارای محدودیت کاراکتر است، بنابراین حتما توضیحات خود را مختصر و جذاب نگه دارید. استفاده از ایموجی ها یا نقاط گلوله را برای جدا کردن بخش ها یا پیوندهای مختلف در بیو خود در نظر بگیرید.

اقدام نسبت به فردی با اختلال هویت تجزیه ای: 20 نکته + راهنمای کامل

اختلال هویت تجزیه ای (DID) که قبلا به عنوان اختلال چند شخصیتی شناخته می شد، یک وضعیت روانی پیچیده است که با وجود دو یا چند هویت یا حالت شخصیتی متمایز در یک فرد مشخص می شود. تعامل با کسی که DID دارد نیاز به درک، همدلی و صبر دارد. در اینجا 20 نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تا نسبت به فرد مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای رفتار کنید:

1. خود را آموزش دهید: درباره DID و علائم آن بیاموزید تا درک بهتری از این بیماری به دست آورید.
2. به هویت آنها احترام بگذارید: هویت هر تغییردهنده را به عنوان افراد جداگانه به رسمیت بشناسید و به آنها احترام بگذارید.
3. استفاده از نام ها و ضمایر ترجیحی: هر تغییر دهنده را با نام و ضمایر ترجیحی خود خطاب کنید.
4. صبور باشید: درک کنید که ممکن است تغییر بین تغییرات ایجاد شود و در طول این انتقال صبور باشید.
5. از زبان انگ زدن بپرهیزید: از به کار بردن الفاظ تحقیرآمیز یا فرضیات در مورد وضعیت آنها خودداری کنید.
6. ارتباط باز: ارتباطات باز را تقویت کنید و به افراد اجازه دهید آزادانه خود را بیان کنند.
7. تعیین مرزها: بحث و تعیین مرزها برای اطمینان از اینکه همه احساس امنیت و راحتی می کنند.
8. احساسات آنها را تأیید کنید: برای تجربیات، افکار و احساسات آنها حمایت و تأیید کنید.
9. انعطاف پذیر باشید: نیازهای تغییرات مختلف را برآورده کنید، زیرا ممکن است ترجیحات یا محرک های متفاوتی داشته باشند.
10. اجتناب از محرک‌ها: درباره محرک‌های بالقوه بیاموزید و هنگام تعامل با فرد مبتلا به DID از آنها اجتناب کنید.
11. مواظب زبان بدن باشید: به زبان بدن خود توجه کنید تا مطمئن شوید که تهدید کننده و حمایت کننده نیست.
12. پایداری پیشنهاد: محیطی پایدار فراهم کنید که حس ایمنی را برای همه تغییرات ایجاد کند.
13. گوش دادن فعال را تمرین کنید: هنگام گوش دادن به هر تغییر، با نشان دادن همدلی و درک، توجه کامل خود را معطوف کنید.
14. اجتناب از قطع یا تصحیح تغییرات: به هر تغییری اجازه دهید بدون وقفه یا اصلاح، خود را بیان کند.
15. ارائه منابع حمایتی: منابعی مانند کتاب، مقاله یا گروه‌های پشتیبانی را به اشتراک بگذارید که ممکن است در سفر به آنها کمک کند.
16. در صورت لزوم به دنبال کمک حرفه‌ای باشید: فرد مبتلا به DID را تشویق کنید تا به دنبال درمان حرفه‌ای باشد اگر قبلاً این کار را نکرده است.
17. به حریم خصوصی احترام بگذارید: به حریم خصوصی آنها احترام بگذارید و از اشتراک گذاری تشخیص آنها بدون اجازه خودداری کنید.
18. غیر قضاوت کننده باشید: از قضاوت کردن خودداری کنید و هنگام بحث در مورد تجربیات خود ذهن باز داشته باشید.
19. حمایت عاطفی ارائه دهید: در زمان‌های سخت در کنار آن‌ها باشید و حمایت عاطفی و درک خود را ارائه دهید.
20. شخصیت را جشن بگیرید: ویژگی ها و نقاط قوت منحصر به فرد هر تغییر را در آغوش بگیرید.

به یاد داشته باشید که هر فردی با DID ممکن است متفاوت باشدنیازها و ترجیحات، بنابراین ضروری است که به طور آشکار ارتباط برقرار کنید و رویکرد خود را مطابق با آن تطبیق دهید.

مرحله 1: یک سوراخ کننده حرفه ای انتخاب کنید

اولین قدم در مراقبت از پیرسینگ لب قبل از خود پیرسینگ واقعی شروع می شود. انتخاب یک سوراخ کننده حرفه ای که از روش های بهداشتی مناسب پیروی می کند و از تجهیزات استریل استفاده می کند بسیار مهم است. در استودیوهای معتبر پیرسینگ در منطقه خود تحقیق کنید، نظرات را بخوانید و از دوستان یا جوامع آنلاین توصیه بخواهید.

مرحله ۲: دستورالعمل‌های مراقبت‌های بعدی را دنبال کنید

پس از سوراخ کردن لب، سوراخ کننده شما دستورالعمل های دقیق مراقبت های بعدی را در اختیار شما قرار می دهد. رعایت دقیق این دستورالعمل ها برای بهبود بهبود و جلوگیری از عفونت ضروری است. نکات زیر به طور کلی برای مراقبت های بعد از سوراخ کردن لب توصیه می شود:

1. پاکسازی با محلول نمک: حداقل دو بار در روز دهان خود را با محلول نمکی بشویید. می‌توانید با مخلوط کردن 1/4 قاشق چایخوری نمک دریایی غیر یددار با 8 اونس آب مقطر گرم، محلول نمکی درست کنید.
2. از لمس کردن خودداری کنید: از دست زدن به سوراخ کردن با دست‌های کثیف خودداری کنید، زیرا می‌تواند باکتری‌ها را وارد کرده و روند بهبودی را به تاخیر بیندازد.
3. بهداشت دهان: بهداشت دهان و دندان را با مسواک زدن ملایم دو بار در روز و استفاده از دهانشویه بدون الکل بعد از غذا حفظ کنید.
4. از سیگار، الکل و غذاهای تند پرهیز کنید: این مواد میتوانند باعث تحریک سوراخ شده و روند بهبودی را کند کنند.
5. مواظب فعالیت‌های دهانی باشید: از انجام فعالیت‌هایی مانند بوسیدن یا رابطه جنسی دهانی در طول دوره بهبودی اولیه خودداری کنید تا از وارد کردن باکتری به سوراخ‌کاری جلوگیری کنید.
6. از تغییر پیش از موعد جواهرات خودداری کنید: قبل از تعویض جواهرات، منتظر بمانید تا پیرسینگ شما به طور کامل بهبود یابد. برای راهنمایی در مورد اینکه چه زمانی جابجایی امن است با سوراخ کننده خود مشورت کنید.
7. نمایش علائم عفونت: مراقب علائم عفونت مانند تورم زیاد، قرمزی، درد یا ترشح باشید. اگر مشکوک به عفونت هستید، فوراً با متخصص مشورت کنید.
8. از غوطه ور شدن در استخرها یا جکوزی خودداری کنید: تا زمانی که سوراخ کردن شما به طور کامل بهبود نیابد، توصیه می شود از شنا در استخر یا جکوزی خودداری کنید، زیرا میتوانند باکتری را در خود جای دهند.

مرحله 3: صبور باشید

زمان بهبودی برای سوراخ کردن لب می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما به طور کلی حدود 6 تا 8 هفته طول می کشد. لازم است صبور باشید و در روند درمان عجله نکنید. از برداشتن زودهنگام جواهرات خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به عوارض و طولانی شدن زمان بهبودی شود.

مرحله 4: سبک زندگی سالم را حفظ کنید

حفظ سلامت کلی می‌تواند به روند بهبود پیرسینگ لب شما کمک کند. اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، هیدراته بمانید و به اندازه کافی بخوابید. یک سبک زندگی سالم باعث تقویت سیستم ایمنی قوی می شود که به بهبود هر زخمی کمک می کند.

مرحله 5: از تماس دهانی با اشیاء خارجی اجتناب کنید

در طول دوره بهبودی اولیه، اجتناب از تماس دهانی با اجسام خارجی مانند قلم یا ناخن بسیار مهم است. این اشیاء ممکن است باکتری را وارد سوراخ کرده و روند بهبودی را مختل کنند.

مرحله 6: جواهرات مناسب را انتخاب کنید

انتخاب جواهرات مناسب برای پیرسینگ لب هم برای راحتی و هم برای بهبودی مهم است. در ابتدا توصیه می شود از گل میخ لابرت ساخته شده از فولاد ضد زنگ درجه جراحی یا تیتانیوم استفاده کنید. این مواد ضد حساسیت هستند و کمتر باعث تحریک یا واکنش های آلرژیک می شوند.

مرحله 7: در صورت نیاز به دنبال مشاوره حرفه ای باشید

اگر در طول روند بهبودی پیرسینگ لب خود با مشکل یا نگرانی مواجه شدید، در جستجوی مشاوره حرفه ای از پیرسینگ خود یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دریغ نکنید. آنها میتوانند وضعیت را ارزیابی کنند و راهنمایی یا درمان مناسب ارائه دهند.

مرحله 8: روال تمیز کردن منظم را حفظ کنید

حتی پس از بهبود کامل پیرسینگ لب، تمیز کردن منظم آن برای جلوگیری از عفونت و تمیز نگه داشتن ناحیه ضروری است. به رعایت بهداشت دهان و دندان ادامه دهید و به طور مرتب از دهانشویه های بدون الکل استفاده کنید.

با پیروی از این مراحل و نکات، افراد مبتدی میتوانند به طور موثر از پیرسینگ لب خود مراقبت کنند و از بهبودی مناسب و به حداقل رساندن خطر عوارض اطمینان حاصل کنند.

1. ترکیب:

رنگ شیر از مواد طبیعی مانند پروتئین شیر (کازئین)، آهک، خاک رس و رنگدانه های طبیعی ساخته شده است. این یک رنگ سنتی است که برای قرن ها مورد استفاده قرار گرفته است. از سوی دیگر، رنگ گچی یک رنگ مبتنی بر آب است که معمولاً از گچ، آب، رنگدانه‌ها و گاهی اوقات چسب‌های اکریلیک تشکیل شده است.

2. پایان:

هر دو رنگ شیر و رنگ گچی پوشش های منحصر به فردی را ارائه می دهند که می‌تواند ظاهر مبلمان و سایر سطوح را بهبود بخشد. Milk Paint به دلیل ترکیب ارگانیک خود، پوششی صاف و مات با تغییرات ظریف در رنگ ارائه می دهد. به مبلمان ظاهر آنتیک اصیل می دهد و در صورت تمایل می‌تواند ظاهری مضطرب یا فرسوده ایجاد کند.

از طرف دیگر، رنگ گچ، پوشش مات نرم و مخملی را ارائه می دهد که شبیه بافت گچ است. می توان آن را به آرامی یا با ضربه های قلم مو اعمال کرد تا جلوه های مختلفی مانند ظاهری پریشان یا قدیمی ایجاد کند.

3. برنامه:

رنگ شیر معمولاً به صورت پودر است و قبل از استفاده باید با آب مخلوط شود. برای اطمینان از قوام مناسب نیاز به هم زدن کامل دارد. رنگ به سرعت خشک می شود، بنابراین ضروری است که در طول فرآیند اعمال به طور موثر کار کنید.

رنگ گچی مستقیماً از ظرف بدون نیاز به اختلاط اضافی آماده استفاده است. زمان باز طولانی تری دارد و امکان ترکیب و دستکاری رنگ راحت تر در حین اعمال را فراهم می کند.

4. چسبندگی:

هر دو رنگ شیر و رنگ گچی به خوبی به اکثر سطوح می‌چسبند بدون اینکه نیازی به آماده‌سازی سطح وسیعی داشته باشند. آنها را می توان روی مواد مختلفی مانند چوب، فلز، پلاستیک و حتی پارچه اعمال کرد. با این حال، رنگ گچی به طور کلی در مقایسه با رنگ شیری به سطوح صاف بهتر می‌چسبد.

5. پوشش:

Milk Paint به طور معمول با یک لایه پوشش عالی ایجاد می کند. با این حال، اگر می خواهید روکش مات تری داشته باشید، ممکن است کت های اضافی لازم باشد. رنگ گچی نیز پوشش خوبی ارائه می دهد، اما ممکن است برای شفافیت کامل به چند لایه نیاز داشته باشد، مخصوصاً هنگام کار با رنگ های تیره.

6. ناراحت کننده:

هر دو رنگ شیر و رنگ گچی معمولا برای مبلمان ناراحت کننده استفاده می شوند. ناراحت کننده شامل ایجاد عمدی ظاهری فرسوده یا کهنه روی سطح رنگ شده است. هر دو رنگ را می توان به راحتی با استفاده از کاغذ سنباده یا ابزارهای دیگر برای آشکار کردن لایه های زیرین یا ایجاد جلوه های بافتی آسیب دید.

7. آب بندی:

پس از رنگ آمیزی با رنگ شیر یا رنگ گچی، برای محافظت از پرداخت و افزایش دوام، لازم است سطح را درزگیری کنید. موم یک انتخاب محبوب برای آب بندی هر دو نوع رنگ است. درخشندگی نرمی ایجاد می کند و به محافظت از رنگ در برابر سایش و پارگی کمک می کند.

با این حال، وقتی صحبت از رنگ گچی به میان می‌آید، گزینه دیگری برای آب‌بندی به نام «موم رنگ گچی» وجود دارد. این واکس تخصصی به طور خاص برای استفاده با رنگ گچی فرموله شده است و می‌تواند دوام و طول عمر روکش را افزایش دهد.

8. ماندگاری:

رنگ شیر و رنگ گچی سطوح مختلفی از دوام را ارائه می دهند. رنگ شیر برای قرن ها مورد استفاده قرار گرفته است و ثابت شده است که در صورت مهر و موم شدن کاملاً بادوام است. با این حال، ممکن است به مرور زمان نیاز به لمس یا آب بندی مجدد داشته باشد، مخصوصا در مناطق پرتردد.

رنگ گچی به دلیل چسبندگی و دوام عالی پس از مهر و موم شدن شناخته شده است. می‌تواند استفاده منظم را بدون ساییدگی و پارگی قابل توجه تحمل کند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که هر دو رنگ بسته به سطح استفاده و قرار گرفتن در معرض عناصر ممکن است نیاز به نگهداری داشته باشند.

9. تطبیق پذیری:

هر دو رنگ شیر و رنگ گچی همه کاره هستند و میتوانند روی سطوح مختلف از جمله مبلمان، دیوارها، کابینت ها و وسایل تزئینی استفاده شوند. آنها امکانات بی پایانی برای خلاقیت ارائه می دهند و می توان از آنها برای دستیابی به سبک ها و پرداخت های مختلف استفاده کرد.

10. سازگاری با محیط زیست:

رنگ شیر یک گزینه سازگار با محیط زیست در نظر گرفته می شود زیرا از مواد طبیعی ساخته شده است و حاوی مواد شیمیایی مضر نیست. زیست تخریب پذیر است و برای استفاده در داخل خانه بی خطر است. رنگ گچی نیز یک انتخاب نسبتا دوستدار محیط زیست است زیرا بر پایه آب است و حاوی اجزای سمی نیست.

به طور خلاصه، رنگ شیر و رنگ گچی دو گزینه محبوب برای نقاشی مبلمان هستند که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را ارائه می دهند. Milk Paint یک ظاهر آنتیک معتبر با تنوع رنگی ظریف ارائه می دهدیون ها، در حالی که رنگ گچ یک روکش مات نرم ارائه می دهد که شبیه بافت گچ است. هر دو رنگ به خوبی به سطوح مختلف می‌چسبند، اما رنگ گچی عموماً بهتر به سطوح صاف می‌چسبد. هر دوی آنها برای محافظت و دوام نیاز به آب بندی دارند، و موم یک انتخاب رایج است. در حالی که رنگ شیر دوام خود را در طول زمان ثابت کرده است، رنگ گچی پس از مهر و موم شدن، چسبندگی و دوام عالی را ارائه می دهد.

نوشتن وصیت نامه یک کار ضروری است که تضمین می کند دارایی و دارایی شما پس از مرگ بر اساس خواسته های شما توزیع می شود. اگرچه ممکن است دلهره آور به نظر برسد، رعایت این نکات می‌تواند به شما در ایجاد یک اراده جامع و قانونی کمک کند:

1. هدف وصیت نامه را درک کنیدقبل از اینکه شروع به نوشتن وصیت نامه خود کنید، بسیار مهم است که علت ضروری بودن آن را درک کنید. وصیت نامه به شما امکان می دهد نحوه توزیع دارایی های شما را مشخص کنید، چه کسی سرپرست فرزندان خردسال شما خواهد بود و یک مجری برای اجرای خواسته های شما تعیین کنید.

2. تحقیق در مورد قوانین ایالتقوانین مربوط به وصیت نامه از حوزه قضایی به حوزه قضایی دیگر متفاوت است، بنابراین مهم است که با قوانین خاص در ایالت یا کشور خود آشنا شوید. این تضمین می کند که اراده شما با تمام الزامات قانونی مطابقت دارد.

3. درباره توزیع دارایی ها تصمیم بگیریدلیستی از تمام دارایی های خود از جمله دارایی ها، حساب های بانکی، سرمایه گذاری ها و وسایل شخصی تهیه کنید. تعیین کنید که چگونه می خواهید این دارایی ها بین ذینفعان شما توزیع شود.

4. ذینفعان را انتخاب کنیدتصمیم بگیرید که چه کسانی را می خواهید به عنوان ذینفع در وصیت نامه خود بگنجانید. این افراد یا سازمان ها دارایی های ذکر شده در وصیت نامه شما را پس از گذشت شما دریافت خواهند کرد.

5. یک مجری تعیین کنیدیک فرد قابل اعتماد را انتخاب کنید تا به عنوان مجری وصیت شما خدمت کند. این شخص مسئول مدیریت دارایی شما و اطمینان از انجام خواسته های شما خواهد بود.

6. سرپرستی فرزندان صغیر را در نظر بگیریداگر فرزندان صغیر دارید، در نظر داشته باشید که سرپرستی را تعیین کنید که در صورت فوت نابهنگام شما از آنها مراقبت کند. این تصمیم را از قبل با فرد انتخاب شده در میان بگذارید.

7. با افراد حرفه ای مشورت کنیداز افراد حرفه ای مانند وکلای برنامه ریزی املاک یا مشاوران مالی که در وصیت نامه و امانت تخصص دارند، مشاوره بگیرید. آنها میتوانند راهنمایی های ارزشمندی ارائه دهند و اطمینان حاصل کنند که اراده شما از نظر قانونی معتبر است.

8. شامل وصیت های خاصاگر اقلام یا دارایی های خاصی وجود دارد که می خواهید به افراد خاصی واگذار کنید، این وصیت ها را به وضوح در وصیت نامه خود ذکر کنید. این می‌تواند به جلوگیری از اختلافات احتمالی یا سردرگمی بین ذینفعان شما کمک کند.

9. نام جایگزین در صورتی که ذینفعان اصلی شما نتوانند دارایی های شما را به ارث ببرند، عاقلانه است که ذینفعان جایگزین را نام ببرید. این تضمین می کند که دارایی های شما بر اساس خواسته های شما توزیع می شود حتی اگر شرایط تغییر کند.

10. آدرس دارایی های دیجیتالدر نظر بگیرید که چه اتفاقی باید برای دارایی های دیجیتال شما بیفتد، مانند حساب های آنلاین، پروفایل های رسانه های اجتماعی و ارزهای دیجیتال. نحوه رسیدگی یا انتقال این دارایی ها را مشخص کنید.

11. واضح و مشخص باشیدهنگام تنظیم وصیت نامه، زبان خود را واضح و مشخص کنید تا از هرگونه ابهام یا تفسیر نادرست جلوگیری کنید. همه افراد و دارایی های درگیر را به وضوح شناسایی کنید.

12. مرتباً مرور و به روز رسانی کنیدوصیت نامه خود را به طور دوره ای بررسی کنید، مخصوصا پس از رویدادهای مهم زندگی مانند ازدواج، طلاق، تولد فرزندان یا تغییرات قابل توجه در وضعیت مالی خود. بر این اساس آن را به روز کنید تا شرایط و خواسته های فعلی شما را منعکس کند.

13. شامل بند باقیماندهشامل یک بند باقیمانده که هر دارایی باقیمانده را که به طور خاص در وصیت نامه ذکر نشده را پوشش می دهد. این بند تضمین می کند که تمام دارایی ها بر اساس خواسته های شما محاسبه و توزیع می شوند.

14. تراست ها را در نظر بگیریدبسته به شرایط شما، راه اندازی یک تراست ممکن است سودمند باشد. تراست ها میتوانند از دارایی های خاص محافظت بیشتری کنند و مزایای مالیاتی ارائه دهند. برای تعیین اینکه آیا یک اعتماد برای شما مناسب است یا خیر، با متخصصان مشورت کنید.

15. الزامات شهودمطمئن شوید که وصیت نامه شما با تمام الزامات شهودی که در قانون مقرر شده است مطابقت دارد. در اکثر حوزه های قضایی حداقل دو شاهد که ذی نفع یا همسر ذینفع نیستند برای امضای وصیت نامه نیاز دارند.

16. وصیت نامه خود را با خیال راحت ذخیره کنیدوصیت نامه اصلی خود را در مکانی امن و مطمئن مانند جعبه نسوز یا صندوق امانات بانکی نگهداری کنید. محل وصیت نامه را به مجری یا شخص مورد اعتماد خود اطلاع دهید.

17. به اشخاص مربوطه اطلاع دهیدافراد کلیدی مانند مجری خود، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک خود را از وجود و محل وصیت خود مطلع کنید. این تضمین می کند که می توان آن را در صورت نیاز پیدا کرد و اجرا کرد.

18. دستورالعمل نامه ای را در نظر بگیریدعلاوه بر وصیت نامه خود، ممکن است برای ارائه راهنمایی به مجری خود در مورد ترتیبات خاص تشییع جنازه، ترجیحات یا موارد احساسی که در وصیت نامه مشمول نیستند، بنویسید.

19. به دنبال کمک حقوقیتا زمانی که ممکن استبرای نوشتن وصیت نامه خود با استفاده از الگوها یا منابع آنلاین، درخواست کمک حقوقی می‌تواند به شما کمک کند تا اطمینان حاصل کنید که وصیت نامه شما از نظر قانونی معتبر است و با شرایط خاص شما مطابقت دارد.

20. تعیین‌های ذینفع خود را مرور کنیددر آخر، تعیین‌های ذینفع را در حساب‌هایی مانند بیمه‌نامه‌های عمر، برنامه‌های بازنشستگی و حساب‌های بانکی بررسی و به‌روزرسانی کنید. این نام‌گذاری‌ها نادیده گرفته می‌شوند.

این نکات راهنمای جامعی برای نوشتن وصیت نامه ارائه می دهد، اما مهم است که با متخصصان مشورت کنید و با قوانین خاص در حوزه قضایی خود برای یک سند معتبر قانونی آشنا شوید.